Anksiyete

Gerçekten iyi bir gün geçiriyorum. 
                                      Bir şey vardı
yapmam gereken. Ama ne? 
Çok fazla alternatif yok, sadece 
yapmam gereken bir şey.
                                       Bi teklik attım ama, 
yardımcı olamaz—yanına bile yaklaşamaz!
                                       Ben
daha kötüyüm. Hatırlayamıyorum nasıl
hissettiğimi, belki de daha iyiyimdir. 
Hayır. Birazcık daha karanlık.
                                      Eğer öyle olsaydım 
gerçekten karanlık, müthiş karanlık, tıpkı
kafayı bulduğumdaki gibi, bu en iyisi olurdu 
açık ara. En iyisi değil tabi,

ama imkansız dışındaki en iyisi
saf ışık, sanki uçsuz bucaksız 
kırlarda koşarken duraksamak
ince altın uçlarında derin çimenlerin.

Ama şimdi halen, bildik kahkaha uzak
karanlık yüzden, insan merhametli hatta çoğu zaman—

motivasyonlu? gece yürüyen ılıklık o 
                                                               gezinen
karanlığın eğlencesi, dudakları 
                                                     ve
ışık, her zaman yol bulan. Belki de
işte budur: bir şeyi temizlemek. Bir pencereyi?



Türkçesi: Roman Karavadi