Frank O’Hara 𖦼 Mayakovsky
Category : no 4
Mayakovsky
1 Kalbim patlamak üzere! Küvette oturuyorum ve ağlıyorum. Anneciğim! Kimim ben? Eğer o bir kereliğine geri dönerse ve öperse yüzümükaba sakallarıyla şakaklarım, küt küt zonklar! sonra kıyafetlerimi giyebilirim ve sanırım, sokaklarda yürüyebilirim. 2 Seni seviyorum. Seni seviyorum, ama şiirime dönüyorum ve kalbim kapanıyor tıpkı bir yumruk gibi. Sözcükler! siz de benim kadar hasta olun, bayılın gözlerinizi devirerek, yere, ve gözlerimi yaralı güzelliğime dikeceğim bu en iyi yetenek en azından bir şair için. yapma lütfen, büyüleme ya da başarılı olma ne şair ama! ve suyu çağlıyor başında kanlı darbelerle. Bir bulutu kucaklıyorum, ama onunla yükseldiğimde yağmaya başlıyor. 3 Ne komik! göğsümde kan var evet evet, taşırken tuğlaları kırmak için ne komik bir yer! ve şimdi yağmur yağıyor tuba ağacına pencere kenarına çıktığımda aşağıdaki yollar beni dumanlı ve parlak bir kaçışa sürüklüyor tutkuyla yaprakların arasına atlıyorum, yeşil bir denizmiş gibi 4 Ve şimdi sessizce bekliyorum karakterimin felaketinin yeniden güzel görünmesini, ve ilginç, ve modern. Şehir gri ve kahverengi ve beyaz ağaçlarda, kar ve gökyüzünün kahkahası azalıyor her zaman, daha az neşeli sadece daha koyu değil, ya da gri. bu belki en soğuk günü olabilir yılın, o ne düşünüyor acaba bunun hakkında? Ya da ben? Ve düşünüyorsam, belki kendim olabilirim yeniden. Türkçesi: Roman Karavadi