Bir Işık olur Baharda
Göstermez kendini Yılın
Başka bir zamanında—
Mart neredeyse geldiğinde

Bir Renk kaplar sınırları
Issız Kırlarda
Bilim açıklayamaz bunu
İnsan Doğası sezer ama.

Uzanır Çayırlar boyunca
En uzak Ağacı gösterir
Bildiğin en uzak Bayırda
Neredeyse seninle konuşur

Sonra Ufuklar ilerledikçe
Ya da Öğlenlerin sevki uzağa
Olmadan Sesinin formülü
O gider ve biz kalırız burada

Bir nitelik kaybı
Tesir ediyor Özümüze
Tecim aniden zapt ettiğinden
Kutsal Olanı.



1865.


Türkçesi: Roman Karavadi




Kaynak: Dickinson, Emily. (2016). Emily Dickinson’s Poems, As She Preserved Them. Ed: Cristanne Miller. The Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts.
P 446 (A Light Exist in Spring)