pasiflora eğilip

 kendine sadıksın
 şimdi her şey seni yenebilir
 durgun sular vurgun sular argın sular
 belki de ben gelmeden önce pasiflora eğilip
 yüzünün kuytularından ihtiyarlığını alır
         - bahtiyarlığı bırak

 bahçelerden mi kaçtık bizimdir
 çiçekleri kesip altında mı kaldık bizimdir
 belki de geçmişinde boğulmayan şehzadenin hüznü
 biz gelmeden önce kanından çekilip söylenir
     - diktiğim karanfil duruyor mu hâlâ yakanda
 kabuk sendendir

 senin babanın cinneti
 benim anamın obsesyonu
 gel karım
 gel kızım

 insan yarasının üvey kardeşidir.